Futbol yayıncılığının ve spor yorumcusunun misyonunun değiştiği bir Türk futbol atmosferini yaşıyoruz. Geçtiğimiz 10-20 yıllık periyotta, bir transfer yapıldığında yorumcunun refleksi transferi, maliyeti ve bu maliyete bağlı olarak hem performans, hem takımla uyumu açısından değerlendirerek bir kâr-zarar dengesi gözetmekti. Uzun yıllar boyunca süren bu refleks, bir yerde “muhasebecilik” gibi de algılanırdı. Ancak Galatasaray’ın 2023 yılında Mauro Icardi’yi bonservisiyle kadrosuna dahil etmesinden sonra başlayan süreç, her geçen gün maliyet merkezli düşüncenin değişimini gözler önüne serdi. Bu anlayışın ve düşünce biçiminin tarihe gömüldüğü transfer ise, 31 Temmuz 2025 tarihinde yapıldı. Geçtiğimiz yıla kadar, Türk futbol tarihinde ödenen en büyük tutar, 19.5 milyon euro’yla yapılan Youssef En-Nesyri transferiydi ve o transferden yalnızca 1 sene sonra, Victor Osimhen 75 milyon euro’luk bir transfer bedeliyle Galatasaray’a transfer oldu. Eşi, benzerinin bir daha kolay olmayacağı bu transfer, 2025 yılı itibariyle Türk futbol tarihinin en büyük transferi olarak kayıtlara geçti.
Victor Osimhen’in Türkiye’de ve Galatasaray’da nasıl bir performans göstereceği ile ilgili ucu açık bir husus yok. Bir sakatlık, uyumsuzluk veya ekstra bir durum söz konusu olmadığı müddetçe, Victor Osimhen Türkiye Süper Ligi’nin çok üzerinde bir santrafor profili… Avrupa futbolunun en pahalı 15 santraforundan biri olduğu gibi, oynadığı lig ve oynadığı takım gibi parametreler üzerinden değerlendirebileceğimiz bu metriği öznel yorumla sadeleştirdiğimizde, bence Victor Osimhen Avrupa futbolundaki en kıymetli 10 santrafordan bir tanesi… Böyle bir santraforun, henüz 26 yaşında bonservisiyle Türkiye Süper Ligi’nde forma giymesi çok özel bir husus olduğu gibi, Galatasaray adına taraftarları ve futbol kamuoyu nezdinde farklı misyonlar barındırıyor. Bu misyonlardan bence en önemlisi, Türk futbolunu Avrupa nezdinde tekrar gözle görülür hale getirecek bir Avrupa karnesi edinmek olacaktır. Geçtiğimiz yıllarda Okan Buruk yönetiminde Avrupa’da, bir Avrupa Ligi Son 32 turu ve bir Son 16 play-off’u deneyimleyen Galatasaray, kadrosunun hacmine kıyasla yetersiz kalmıştı. Elbette, geçtiğimiz sezon da Galatasaray’ın kadrosunda yine Osimhen vardı, ancak bu kez savunmaya yapılan takviyeler, merkezdeki direncinin yetersizliği gibi faktörler üzerinden, kadro hacminin çok altında performanslar göstermişti. Daha iyi bir deyişle, Galatasaray’ı Avrupa karnesi üzerinden değerlendirdiğimizde pastası olmayan bir çileği vardı.
Şimdi Galatasaray adına işler farklı… Hem Victor Osimhen’in bonservisini, hem de kariyerinin çapı açısından ondan aşağı kalır yanı olmayan ve Galatasaray’ın 2022’den bu yana yükselişinin en önemli parçası olan Mauro Icardi’yi kadrosunda barındıran ve Avrupa’nın en özel santrafor rotasyonlarından birisine sahip bir takım konumunda… Üstüne Galatasaray’ın tartışılmayan Davinson Sanchez, Lucas Torreira, Barış Alper Yılmaz, Mario Lemina gibi isimleri, Abdülkerim Bardakçı, Yunus Akgün, Gabriel Sara, Eren Elmalı, Roland Sallai gibi yan parçaları ve Leroy Sane gibi bir dünya yıldızı da var. Bu isimlerden kadrodan ayrılan isimler olabilir ve bunların takviyeleri de gerekebilir ama büyük resme baktığımızda, Galatasaray’ın eksiklerini tamamladığında ve doğru formülü edindiğinde zirveye çıkabileceği bir rotasyon söz konusu… İşin eksik boyutunun bence en önemli parçaları kaleci transferi ve sağ bek… Okan Buruk dönemi başladı başlayalı bir türlü çözüme kavuşmayan bir bek sorunu var ve geçtiğimiz kış transfer döneminde yapılan Eren Elmalı takviyesiyle bu sorun minimize edilebildi. Ancak öte yandan 14 yıldır tartışılmayan, bazı dönemlerde sorgulansa bile 10 ayrı teknik direktörün çalıştığı bu periyotta her zaman tahtaya ilk ismi yazılan ismin, Muslera’nın ayrılığından sonra doğan kaleci açığı… Başarı, devamlılığı olduğu müddetçe başarıdır ve Galarasaray, Osimhen’i getirerek Türk futbol tarihinin en büyük ve en maliyetli transferini yaptıysa da, bu maliyetin altını doldurmak adına, Osimhen’in arkasında oynayan oyuncu grubunu da bir seviyeye getirmek zorundadır. Yani, bu eksikliklerin Galatasaray adına ivedilikle çözülmesi gerekiyor.
Diğer husus, bahsettiğim üzere “formül”… Türkiye’de futbol iklimi “kervan yolda düzülür” mantığında işleyen bir yapı içerisinde olduğu için, bu zamana kadar kurulan çok iyi kadrolar da olduğu halde, bu iyi kadrolar her zaman iyi noktalara gelemediler. Okan Buruk’un geçtiğimiz sezon da yaptığı hata, “ligi götürecek” işleri yapıp, bu başarının üzerine enternasyonal başarıyı bina edememesi olmuştu. Artık FIFA Kulüpler Dünya Kupası’nın da düzenlendiği bir futbol iklimindeyiz ve Yeni Zelanda’nın takım gönderdiği ve Türkiye’nin takım gönderemediği bir yakın geleceğin olması hiçbirimizin arzusu olmaz. Galatasaray’ın her şeyin en iyisini kurgulayabildiği, transferleri en iyi şekilde yapabildiği senaryoya gelindiğinde, Okan Buruk’un kafasındaki oyun planının yeni sezona oturmuş ve hazır halde olması gerekiyor. Icardi ve Osimhen’in aynı yapı içerisinde santrafor ikilisi olarak kullanılıp kullanılmayacağı, bu olacaksa, takımın dizilişinin, böylesi hücum yükü ağır bir rotasyonun savunma planında ikamesinin ne şekilde olacağı ve oyun kurgusunun bütününün, esnemeden, gerilmeden hazır olması lazım. Galatasaray ne zaman ki bir natür oluşturdu ve o natürü sezon sonuna değin taşıdı, işte o zaman Galatasaray 2024/25 sezonunun şampiyonu oldu. Sahaya çıkan kadro, bütünüyle hazır olursa, Avrupa’da başarı hayal edilmeye başlanır, Şampiyonlar Ligi’nde gruplardan çıkılır ve önümüzdeki yıllar için sonraki turlar hayal edilmeye başlanır, bu olurken Ligde de başarı gelirse, o zaman Osimhen’in transferiyle başlayan, Galatasaray’ın Türkiye’de büyük bir üstünlük kuracağı bir dönem başlar. Bu gelişim tüm lige sirayet eder ve nihayetinde yayın geliri yüksek, tüm takımların ekonomik yapısının sağlıklı olduğu bir futbol atmosferine ilerleriz. Osimhen’in transferinin bunlara vesile olmasını temenni ediyorum.
Haberi Yorumla