Galatasaray’ın 30 Eylül’le başlayan zorlu fikstürünün, milli aradan sonraki ayağı Başakşehir maçı ile başladı. 30 Eylül’de başlayıp, 5 Kasım’da biten fikstüre, Liverpool, Beşiktaş, Başakşehir, Bodo Glimmt, Göztepe, Trabzonspor ve Ajax sığdıracağı göz önünde bulundurulduğunda, hatasız geçmesi ihtimalinde tüm sezonun kazanılacağı aralığın bu aralık olacağı düşüncesindeydim. Nitekim, Galatasaray bu aralığın başlangıcını Liverpool galibiyetiyle ve zor geçen bir Beşiktaş beraberliğiyle yapmasının ardından, Bodo Glimmt gibi Avrupa kültürünü aşama aşama, oyunuyla, yetiştirici kimliğiyle kazanmış ve hikayesini Şampiyonlar Ligi’ne taşımış bir takımla oynanacak maç öncesinde, Davinson ve Singo gibi takımın merkezkaç kuvvetine eylem kazandıran ikilisinden yoksun biçimde Nuri Şahin’in Başakşehir’i karşısına çıkacaklardı.
Galatasaray, oyun natürü üzere rakibinin hareketliliğine müdahil olan, o hareketliliğin içerisinde kazanılan toplarla kendi hareket alanını yaratan, bu hareket alanı içerisinde oyunu 3. bölgede kuran bir takım ancak, bugün merkezindeki hareket alanının daralmasına veyahut Başakşehir’in ön alandaki tembelliğine yorulacak biçimde, ilk yarıyı topun hakimi, ancak aksiyonu istediği seviyede tutamayarak başladı. Normalde alışılagelmiş Galatasaray pratiğinin içerisinde gördüğümüz ilk dakikalarda fişi çekme işini, Galatasaray’da bu maçta göremedik. Nitekim gol de İlkay Gündoğan’ın bireysel becerisi üzerinden, Sane’nin bitiriciliğinin de etkisiyle ilk yarının sonunda geldi. Zorlu fikstürlerde bir Galatasaray alışkanlığı olarak, ikinci yarısının rakibi daraltarak geçeceğini ve Galatasaray’ın rahat geçireceği düşüncesiyle girilen ikinci yarının ilk 15 dakikasında karambolde gelen golle durumun eşitlenmesi, cevabın geciktiği senaryoda bir yol kazasına sebebiyet verebilirdi. Ancak hemen peşisıra Torreira, Sane, Sara ve tekrar Sane’nin kurduğu hızlı hücumda gelen golle durum hemen Galatasaray lehinde dönünce, bu paralel senaryo gerçekleşmedi. Golde Sane’nin topu alıp dönüşü, Sara’nın kontrolü ve milimetrik pası, hemen ardından ceza sahası içindeki gol vuruşu itibariyle çok güzel bir organizasyondu. Nitekim golden sonra, fazlasını aramayan, bahsettiğim ikinci yarı senaryosunu rötarlı biçimde uygulayan Galatasaray maçtan istediği sonuçla ayrıldı.
8/9 galibiyet başarısı, Şampiyonlar Ligi’nde bir Liverpool galibiyeti ve tekamülünü bütünüyle oluşturmakta gecikmeyen bir Galatasaray portresi bizleri karşıladı gelinen süreçte… Bodo Glimmt maçına giderken, Sane’den de istediği verimi alan bir Galatasaray tablosu oluşması bunun ikramiyesi oldu. Galatasaray’ın ve Okan Buruk’un en çok isteyeceği şeyin, oynamaya hazır bir Sane’ye sahip olmak olacağını düşünüyorum. Haftaiçi Bodo gibi tempolu ve fizikselliği yüksek bir takıma karşı sınav verileceği vakit, işlerin iyi seyretmiş olması Başakşehir maçından Okan Buruk’un kazanımı oldu. Muhteşem bir oyun veya bir gövde gösterisi olmamasıyla birlikte Amine Harit, Shomurodov, Deniz Türüç, Kemen ve Crespo’dan oluşan hattıyla aslında akışkan olabilecek bir Başakşehir hücumu karşısında, Davinson ve Singo’nun yokluğunda bu sonucu alabilmek bile torbaya atılması gereken bir iştir. Galatasaray’ı tebrik ediyorum.
Haberi Yorumla